Zal er ooit een dag van vrede zijn? Dat vraagt de dominicaan Henk Jongerius zich af, voor dit tweede weekend van Advent. Vorig jaar in april stierf deze tekstdichter en liturg, maar anderhalf jaar later leeft hij verder, in zijn poëzie en liederen. In het klooster van Huissen schreef hij deze mooie woorden, daar ook werden zijn teksten vaak gezongen door Elske te Lindert. Samen verzorgden ze heel wat middagen en avonden, daar in Huissen, vaak bijgestaan door dominicanes Holkje van der Veer. Ook zij is gestorven. Maar in de tekst leeft ook zij voort, Holkje samen met Henk. En samen zeggen ze ons door de dood heen dat we mogen blijven dromen van vrede. Juist nu, in dit jaar van oorlog en geweld, in deze tijd van onheilspellende tekens. Elske te Lindert koestert hun nalatenschap en laat ons daarin delen. Zoals ze dat de rest van de Advent en de Kersttijd iedere keer zal doen. In deze bijzondere tijd van het jaar hoeven we even geen langere gesprekken te voeren maar kunnen we stil worden en luisteren naar liederen en korte meditaties. Zo kan ons hart open gaan voor de vrede en de vreugde. Luister daarom in de stilte van de podcast naar de stem van Elske te Lindert. Wees welkom bij de podcast Kloostergesprekken. En als je alles heel precies wilt volgen, pak dan het gebedenboekje voor Advent en Kerstmis erbij. De titel zegt alles: Vrede op aarde. Daar droomden Henk en Holkje van, daar droomt Elske van, daar droomt de theoloog Jan Hulshof van in zijn meditaties. Daar droom ik zelf van. Luister maar.
Leo Fijen
