De laatste keer
Daar zitten we dan, met uitzicht op de Servaas in Maastricht. Dat is de dagelijkse horizon van Frans Wiertz, bisschop met emeritaat, maar ooit de mediabisschop die zijn zegen gaf aan de nieuwe opzet van de wekelijkse eucharistieviering in combinatie met het geloofsgesprek. Als je Christus niet kent, hoe kun je Hem dan vieren en verkondigen. Daarom horen geloofsgesprek en viering bij elkaar, vinden we samen. Zo begonnen we in 2010, zo eindigen we in 2024. De cirkel is rond, met de eeuwen der eeuwen op de achtergrond. En met een bisschop die ook in zijn emeritaat blijft nadenken over de rol van de kerk als gemeenschap van gedeelde gelovige waarden. Die rol is belangrijk in een tijd dat de overheid geen crisis meer kan oplossen en dat er burgerlijke energie van onderop nodig is om nieuwe cohesie en gemeenschappen aan te bieden. Nu vrijheid en individualisme hun grenzen hebben bereikt moet er van onderop iets gebeuren, vindt Herman Tjeenk Willink. De bisschop gaat daarin mee en denkt dat de kerk daar een rol in kan spelen. Door over het geloof te spreken met elkaar en een begin te maken met het delen van gelovige waarden. Frans Wiertz denkt wel dat er meer nodig is: uithoudingsvermogen, verbondenheid met de wereldkerk, zuinig zijn op goede liturgie en diaconale presentie in de samenleving. Als we dat in het oog houden zijn er kansen voor de kerk om van onderop weer gemeenschappen op te bouwen die de samenleving cohesie geven. Daar is een lange adem voor nodig. En om het uit te houden kunnen we niet vaak genoeg over het geloof spreken en luisteren naar elkaar. Dat vertelt Frans Wiertz allemaal in het laatste geloofsgesprek dat ik mocht voeren. Met de Servaas op de achtergrond en het kleedje op de voorgrond, gemaakt door de bisschop als jongen van tien jaar, samen met zijn moeder. Dus als hij voor het raam zit, is zijn moeder nooit ver weg. En met zoveel eeuwen der eeuwen op de achtergrond is de eeuwigheid altijd nabij. In het kleedje en in de Servaas. Maar bovenal in God, want zo zijn we verbonden met allen die ons dierbaar zijn, de levenden en de doden. En die gelovige boodschap heb ik ruim veertien jaar mogen uitdragen.
Leo Fijen
